Het plan van het CDA om tot een collectieve “Ziektewet” voor zzp’ers te komen, lijkt sympathiek. Maar als Trouw vandaag de woorden van de heer Heerma goed weergeeft, word ik er beslist niet vrolijk van.
In de afgelopen jaren zijn veel mensen door de tegenvallende economie en door bezuinigingen zonder baan geraakt. Bezuinigingen met instemming van het CDA “omdat het huishoudboekje op orde moet.” Vaak ging het om oudere medewerkers in de bouw of in de zorg. Hun kans op een nieuw arbeidscontract is vrijwel nihil en zo missen ze ook een flink stuk van hun pensioenopbouw.
Een aantal van hen zag kans om als zzp’er werk te vinden: waarschijnlijk horen die tot de ongeveer 450.00 zzp’ers (de helft van het totaal) die niet hoog zijn opgeleid en minder verdienen dan € 25.000,- per jaar. Dan is verzekeren te duur.
En nu bestaat Heerma het om over die mensen te zeggen: “dat uitholling dreigt van collectieve voorzieningen als steeds meer mensen zzp’er worden en niet meer bereid zijn om gezamenlijk risico’s te dragen.” Dat begrijp ik: het is een grof schandaal dat mensen die zijn ontslagen, die net hun hoofd boven water houden, niet bijdragen aan de collectieve voorzieningen voor wie nog een vast contract hebben.